อาจารย์เส้าเว่ยฮวา อาจารย์ใหญ่อี้จิง ตอนที่ 3

อาจารย์เส้าเว่ยฮวาต่างเป็นที่รู้จักถึงความแม่นยำในการพยากรณ์ของท่าน หลายครั้งที่ผู้คนเข้ามาถามท่านเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ด้วยความสามารถของท่านบางครั้งคุณอาจจะไม่ต้องพูดอะไรซักคำ…

ในวันที่ 26 เดือน พฤษภาคม ปี 1988 มีข่าวรายในรายการ “ข่าวช่วงเย็นของเมืองเจิ้งโจว”

ข่าวรายงานว่า เด็กน้อยอายุ 2 ขวบถูกลักพาตัวไป ในวันเกิดเหตุเป็นวันที่ร้อนมากและแม่ของเด็กได้นำเด็กใส่ในรถเข็นเด็ก บนถนนนั้นแม่ของเด็กพบคนที่เธอรู้จักจึงหยุดเข้าไปพูดคุยเป็นเวลาพอสมควร เมื่อเธอหันกลับมาและไปดูที่รถเข็นเด็ก เธอพบว่าลูกของเธอนั้นหายไป เธอตกใจมากเธอได้ตามหาลูกอย่างลนลาน ค้นหาทุกที่แต่ก็ไม่พบลูกของเธอท้ายที่สุดเธอเลยไปแจ้งความกับตำรวจ ทันทีที่ทางกรมตำรวจรู้ข่าวต่างแจ้งกันไปยังทุกสถานีตำรวจใหญ่ๆและยังแจ้งไป ถึงระดับภาคอีกที อย่างไรก็ตามก็ไม่มีเบาะแสหรือข่าวคราวใดๆที่เกียวกับการหายตัวไปของเด็กน้อย

ในประเทศจีนกฎหมายอนุญาติให้มีเด็กได้หนึ่งคนต่อหนึ่งครอบครัวเพื่อเป็นการควบคุมประชากรบนความเพียงพอต่อทรัพยากรที่มีจำกัด ไม่ว่าจะเป็นเด็กที่ได้จะเป้นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ตาม นั่นหมายความว่าเด็กนั้นมีความสำคัญอย่างมากต่อครอบครัวและสังคมทั้งหมด ข่าวถูกนำเสนอไปทุกช่องโทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ และผู้คนทั่วทุกจากภูมิภาคต่างส่งจดหมายมาช่วยเหลือและให้กำลังใจแก่แม่ของเด็ก ซึ่งแม้ว่าตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราวเกี่ยวกับเด็กอายุ 2 ขวบเลย(ก็อีกนั่นแหละครับ จีนมักสร้างภาพของการให้ความสำคัญแก่เด็กและเยาวชนของชาติ แต่จริงๆแล้วสวัสดิการต่างๆเพื่อเด็กนั้นห่วยมากครับ และอีกอย่างถ้าคุณรวยและมีเงินจ่าย คุณจะอยากได้ลูกกี่คนก็ได้ครับ)

หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน มีคนเขียนไปถามอาจารย์ใหญ่อี้จิงอาจารย์เส้าเหว่ยฮวาขอให้ท่านใช้อี้จิงในการทำนายว่าเด็กอยู่ที่ไหน อาจารย์เส้าเหว่ยฮวาขึ้นฉักลักษณ์และเขียนออกมาว่า

1. เด็กยังมีชิวิตอยู่
2. เด็กถูกลักพาไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
3. คนลักพาตัวมาจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
4. เขาปีนข้ามกำแพงและหลบแอบมาคว้าตัวเด็กไป
5. ในช่วงเวลานั้นแม่ของของเด็กกำลังติดพันอะไรบางอย่างอยู่เลยไม่มีสมาธิอยู่ที่เด็ก
6. คนลักพาตัวสูงประมาณ1.66 เมตร และสวมหมวก
7. หลังจากเดือนห้าตามปฎิทินจันทรคติ(ปฎิทินจีน) เด็กจะถูกพบ

เป็นเรื่องมหัศจรรย์  ตำรวจพบตัวเด็กเมื่อวันที่30ของเดือนสิงหาคม ในวันที่ 19 ของ เดือน 7 ในมณฑลชานตง

อาจารย์เส้าเว่ยฮวาจำได้ตั้งแต่ต้นเมื่อตอนที่ท่านเริ่มศึกษาอี้จิงด้วยตัวท่านเองท่านไม่ได้มีตำรามากมายท่านจึงค้นคว้าหาข้อมูลตามสถานที่มากมายและจดบันทึกของท่านเอง ในเวลานั้นท่านไม่มีเงินพอที่จะซื้อกระดาษ ดังนั้นท่านจึงจดบนเศษกระดาษแม้กระทั่งเขียนบนกล่องไม้ขีดไฟของท่านเอง ทุกครั้งเมื่อมีการประชุมในที่ทำงานท่านจะถูกกล่าวหาว่างมงายกับการเรียนรู้ศึกษาวัฒนธรรมโบราณและทำให้ท่านเกือบจะตกงาน แต่นั่นไม่ได้ทำให้ท่านยอมแพ้ ท่านเส้ารู้ว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องงมงาย แต่เป็นสมบัติเก่าแก่ของจีนและเป็นวิทยาศาตร์ชั้นสูงด้วย

ท้ายที่สุดท่านได้ส่งงานค้นคว้าของท่านไปที่นิตยสารเกี่ยวกับการเรียนรู้ด้วยตัวเองและทางนิตยสารได้จัดพิมพ์ออกมา ซึ่งก็มีผู้สนใจเป็นจำนวนมาก ผู้คนต่างส่งจดหมายถามคำถามและการพยากรณ์เพื่อที่ให้ท่านช่วยไขปัญหาให้ บางคนต้องการเรียนรู้กับท่านเส้าจึงเชิญให้ท่านจัดงานสัมมนาขึ้นมา

ใน ปี1985 นายพล เฉิงชุนเวิน จากรัฐบาลกลางของจีนเดินทางมาซีอานเพื่อพบท่านเส้าเหว่ยฮวา นายพลเฉิงต้องการพบและทดสอบระดับความสามารถของท่านเส้าด้วย หลังจากที่ได้ทำความรู้จักกันเสร็จแล้ว นายพลเฉิงยิงคำถามใส่อาจารย์เส้าทันทีว่า

“เลขานุการของรัฐบาลกลางของ รัสเซีย ซึเชอเมนโค(Tschemenko -ไม่รู้ออกเสียงภาษารัสเซียยังไง)ไม่ได้พบปรากฏตัวในที่ชุมชนเป็นเวลานานแล้ว บางคนบอกว่าเขากำลังป่วย ไม่ทราบว่าท่านอาจารย์จะสามารถทำนายได้หรือไม่ว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง พวกเราไม่รู้กระทั่งวันเดือนปีเกิดที่แน่ชัดของเขา แต่เขาจะอายุครบเจ็ดสิบในปีนี้”

“แม้ว่าไม่มีวันเดือนปีเกิดผมก็สามารถทำนายให้ได้” ท่านเส้าเหว่ยฮวาตอบกลับ พร้อมกับใช้อี้จิงและแผนภูมิอัฐลักษณ์ในการคำนวณ
“เขาป่วยหนักมากและจะตายในเดือนแรกของปีนี้ (เดือนแรกตามปฎิทินจีนตรงกับเดือนกุมภาพันธ์ตามปฎิทินสากล)”

สามสิบหกวันจากนั้นมา รัสเซียประกาศว่าเลขาณุการของรัฐบาลกลางรัสเซียซึเชอเมนโค(Tschemenko)นั้นได้เสียชีวิตลงแล้ว จากนั้นเหล่านักวิทยาศาตร์มากมายต่างส่งจดหมายไปแสดงความยินดีกับท่านเส้าเหว่ยฮวาถึงผลของการทำนายอี้จิงของท่านอีกทั้งยังสนับสนุนขอให้ท่านเผยแพร่ทักษะความสามารถจากศาสตร์วิชาโบราณของจีนนี้ แม้แต่นายผลเฉิงเองก็ประทับใจมากและคอยให้ความช่วยเหลือทั้งตัวท่านเส้าเองและสนับสนุนงานค้นคว้าของท่าน

ท่านเส้าเหว่ยฮวายังให้ความสนใจในการทำนายเกี่ยวกับภัยพิบัติ สภาพอากาศ แผ่นดินไหว โรคระบาด และงานสำคัญต่างๆของชาติ ในวันที่ 4 เดือนกันยายน ปี 1983 ท่านเส้าเหว่ยฮวา ได้ทำนายไว้ว่าวันงานกีฬาแห่งชาติจะไม่ได้เริ่มเปิดในวันที่ 16 เพราะว่าวันนั้นฝนจะตกหนักมาก ดังนั้นคณะกรรมการจึงต้องเลื่อนไปในวันที่18 แทน

เมื่อ วันที่16 เมษายน ปี 1986 คุณเฉิงซึ่งเพื่อนบ้านของท่านเส้าเหว่ยฮวาได้เข้ามาแวะเยี่ยมท่านเส้า คุณเฉิงได้ขอท่านเส้าใช้อี้จิงช่วยแก้ปัญหาเรื่องมีโจรได้ขึ้นบ้านของเขาและช่วยให้เขาได้ของกลับคืนมา หลังจากที่ท่านเส้าได้ตรวจสอบซักครู่ท่านจึงบอกว่า

1. ของมีค่าที่ถูกขโมยจากชั้นวางบนสุดของตู้เสื้อผ้า
2. ถึงตอนนี้ตำรวจก็ยังไม่มีข่าวคราวหรือข้อมูล
3. โจรมาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้
4. มีโจรอยู่สามคน ชายสอง หญิงหนึ่ง หนึ่งในนั้นมีใบหน้าออกดำอีกคนมีใบหน้าออกเหลือง ทั้งยังใส่ชุดของทหารและสวมหมวก ฝ่ายผู้หญิงใส่ชุดสีแดง
5. หลังจากนั้นพวกเขาหนีไปยังตะวันตกเฉียงเหนือและกลับไปทางตะวันออกเฉียงใต้
6. ในเดือนที่สาม (ปฎิทินจีน) คดีนี้จะเรียบร้อยแต่ จะได้รับของเพียงบางส่วนกลับมาจากทั้งหมดที่ถูกขโมยไปเท่านั้น

เมื่อถึงเดือนที่สาม คุณเฉิงได้กลับมาพบท่านเส้าอีกครั้งและเขาได้กล่าวว่า

“อี้จิงและปากว้านี่ช่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก ตำรวจจับชายสองคน คนหนึ่งสีผิวเหลืองอีกคนสีผิวดำซึ่งสวมชุดทหารและสวมหมวกด้วย และผมได้ของคืนเพียงส่วนเดียวจากทั้งหมดครับ  ทุกอย่างเป็นไปตามที่อาจารย์ว่าไว้เลยครับ เพียงแต่ตอนนี้ยังหาตัวผู้หญิงไม่พบ”
ท่านเส้ายิ้มแล้วพูดว่า “เธอคนนั้นซ่อนตัวกับของที่เหลือทั้งหมดของคุณนั่นแหละ”

อีกครั้งที่เพื่อนของท่านเส้าเหว่ยฮวาป่วยเข้าโรงพยาบาล เมื่อนั้นท่านไปเยี่ยมและกล่าวกับเพื่อนของท่านว่า
“อย่าออกจากโรงพยาบาลเร็วเกินไปนัก โดยเฉพาะวันอาทิตย์อย่าออกเด็ดขาด”
แต่เพื่อนของท่านไม่ฟังจึงตัดสินใจออกวันอาทิตย์ แต่ไม่ทันไรนักเพื่อนท่านได้ล้มป่วยอีกครั้ง
หมอได้ถามท่านเส้าว่า “ท่านอาจารย์รู้ได้อย่างไร”
“เพราะผมทำนายมันออกมา และผมคิดว่าปัญหาของเค้าคือเกี่ยวกับเลือด…”  หมอได้รีบบอกให้ท่านเส้าหยุดพูดไปมากกว่านี้ หลังจากนั้นไม่กี่วันเพื่อนเขารู้สึกดีขึ้นและได้ออกจากโรงพยาบาลไป

ยังมีอีกมากมายสำหรับตัวอย่างของการทำนายอี้จิง ในหนังสือของท่านเส้าเหว่ยฮวาท่านจะบอกอยู่เสมอว่าอี้จิงไม่ใช่สิ่งที่งมงาย ซึ่งท่านจะต่อต้านจากข้อกล่าวหานั้นอยู่เสมอ ท่านเส้ากล่าวว่าอี้จิง มันเป็นสิ่งที่เต็มไปด้วยทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ อีกทั้งเป็นสมบัติและวัฒนธรรมอันเก่าแก่ที่มีคุณค่าของชาติจีน ยังรวมครอบคลุมไปถึง หลักปรัชญา, ภาพลักษณ์, ตัวเลขและการทำนาย

เมื่อช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมานี้ ผมได้มีโอกาสได้ไปเยี่ยมท่านอาจารย์เส้าเหว่ยฮวา จากวันเดือนปีเกิดของผมท่านบอกเกี่ยวกับตัวผมไว้มากมาย ท่านบอกว่า
“คุณเป็นคนที่ขยันมากและฉลาดมากด้วย เมื่อเรียนรู้สิ่งต่างๆคุณมีความมั่นใจที่ดีและยังมีความเชื่อต่อสิ่งในคุณที่รู้นั้นๆ คุณชอบที่จะแสวงหาค้นคว้าสิ่งต่างๆในสิ่งที่คุณชอบ โดยเฉพาะในเรื่องลึกลับ แต่คุณเป็นคนชอบเรียนรู้ด้วยตนเอง แต่คุณมีผู้คนมากมายคอยช่วยเหลือคุณ คุณจะเป็นที่โด่งดังมากและคุณไม่ต้องกังวลเรื่องเงินเลย แต่คุณจะใช้จ่ายไปเยอะ”
“เมื่อคุณยังเด็กครอบครัวของคุณมีช่วงเวลาที่ลำบาก แต่พ่อแม่คุณยังอยู่และฉันเชื่อว่าคุณเป็นคนโตในน้องชายทั้งหมดห้าคนและน้องสาวหนึ่งคน”
“จุดบกพร่องของคุณคือไต แต่โชคดีคุณฝึกชี่กงเพื่อแก้ไขปัญหาตรงจุดนี้”
“ในปี 1988 คุณจะไปจากฮ่องกงและไปที่อังกฤษ มันไม่ใช่เรื่องสะดวกแต่ไม่ต้องกังวลเพราะมันจะดีขึ้นในอนาคต…”

ขณะที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวกับผมอย่างนี้ผมไม่ได้พูดอะไรออกไปแม้แต่คำเดียว ท่านมองเพียงแค่วันเดือนปีเกิดของผมแล้วบอกเกี่ยวกับตัวผมทั้งหมดซึ่งนั่นก็ถูกต้องทั้งหมด

เมื่อท่านอาจารย์มองไปที่นิ้วก้อยเล็กๆของผมซึ่งที่คดงอและท่านได้ยิ้มขึ้น ท่านเองได้แสดงนิ้วก้อยเล็กๆซึ่งคดงอเหมือนกันและเราทั้งคู่ได้ยิ้มพร้อมกัน

บทความโดย ไมเคิ้ล เซอ (Michael Tse)
Credit : Qi magazine Vol.12-14