ในหนังสือ “เฉียนเจ๋าตู้” มีการบันทึกเรื่องหนึ่งไว้ ครั้งหนึ่งขงจื้อใช้ “โจวอี้” เสี่ยงทายถึงชะตาชีวิตตน เสี่ยงทายได้ฉักลักษณ์ที่ 56 พเนจร แต่เนื่องจากขงจื้อไม่เข้าใจถึงความเป็นมาของ “โจวอี้” มากนัก จึงรู้สึกว่าฉักลักษณ์นี้ยากตีความ จึงเชิญซางฉวีซื่อขอให้เขาช่วยตีความให้
ฉักลักษณ์ที่ 56 พเนจร |
ซางฉวีซื่อหลังจากตีความฉักลักษณ์แล้วก็กล่าวขึ้นว่า “ท่านมีคุณสมบัติและความรู้ของปราชญ์ แต่กลับไม่ได้รับซึ่งตำแหน่งอันเหมาะสมกับความเป็นปราชญ์ของตนเอง”
ขงจื้อฟังแล้วก็ให้รู้สึกเสียใจนัก ถึงกับหลั่งน้ำตาออกมา กล่าวว่า “โชคชะตาไม่อำนวย พญาหงส์ไม่เหินบินมาทางด้านนี้ แม่น้ำหวงโหก็ไม่ปรากฏแผนภาพแม่น้ำขึ้นมาอีก ลิขิตสวรรค์เป็นเช่นนี้!” (แผลงความหมายถึง โอกาสและโชคชะตาไม่อำนวยพรให้) หลังจากนั้นเขาก็ตั้งใจศึกษาโจวอี้ และยังเขียนหนังสืออรรถาธิบายไว้อีกด้วย ภายหลังคนเรียกคัมภีร์นี้ว่า “คัมภีร์สิบปีก” (คัมภีร์อี้จ้วน)
หมายเหตุ: ฉักลักษณ์พเนจร มีตรีลักษณ์เกิ้น-ภูเขาเป็นตรีลักษณ์ล่าง มีตรีลักษณ์หลี-ไฟ เป็นตรีลักษณ์บน ตรีลักษณ์หลีไฟนั้นแสดงถึงแสงสว่างแห่งปัญญา เมื่อปัญญาตั้งอยู่บนความหนักแน่นของภูเขา นี่ย่อมเป็นคุณลักษณะของปราชญ์ แต่ฉักลักษณ์นี้หมายถึงการพเนจร แสดงถึงว่าการไม่มีหลักแหล่งหรือตำแหน่งแห่งที่ ทั้งชีวิตยากจะหาความมั่นคงได้